Ey yağmurun teselli edemediği damla!
Avunabilir misin kıt kanâat sevdamla?
Sen ki; gözesi narin, hisle dolu dolusun
Bereketten aşina, rahmete tapulusun
Bırak beni vehmimde öksüz aksisedamla.


Hadi git; gök/yüzünü umutlara şimşekle!
Yıldırımla hâlleşip yeryüzüne fişekle!
Her dönüşüm sancılı; her sancıda bir acı!
Her acı, benliğinde; cömert, ketum kiracı!
Her evrede varlığın; girer şekilden şekle!


Dökül artık düşünme dökül ilk göz ağrına;
Hasret gider gönlünce sokul kara bağrına.
Gönülde çiy tanesi; şevke, sevince suret
Dualarla, buhurla; dem hanemde zuhur et!
Demlenelim; buharlaş; ağış yağış uğruna.


Yağarken dokunmaz ya biriniz diğerine;
Gökten yere düşünce her şey yerli yerine
Irmaklar yatağında akar gider ummana.
Hallolmanda rahmânî elbet vardır bir mânâ!
Öyle çekme içini derinlerden derine.


Göz göz kaynar, çözülen kalpgâhımızda duygun;
Damarlardan süzülen, hissiyatımız doygun!
Ruhlar sende beslenir; yıka baştan aşağı.
Ziyâ, senle dillenir renk renk ebemkuşağı;
Muradın sularına kulaç atmaktan baygın!

Sen şansın şanssız kızı; ben bahtımın uşağı!


Salih ERDEM / AYDIN