İster misin bugün senle okulu asalım?
Bahar rüzgârıyla kırlara savrulalım?
Rafa kaldırıp ders kitaplarını, dünya dertlerini
Aykırı bir şey yapalım: gel okulu asalım!
Hiç itiraz etme, düşünme!
Örnek öğrenciliği bırak gitsin!
İster misin tabuları yıkalım?
Bugün senle okulu asalım!
Matematiksel hesapları boşver,
Hayat yalnız rakamlardan ibaret değil,
Tamlayan sen ol, tamlanan ben,
Dilbilgisi önemli değil!
Erguvan kokularını duymuyor musun?
Kırlar bizi çağırıyor…
Maytap geçelim derslerle, gel okulu asalım!
Elbet onlar da öğrenciydi,
Öğretmenlerimiz hak verir bize.
Laboratuar sayılır doğa,
Selam ver uğurböceklerine.
İnceleyelim kelebek nasıl koza örüyor,
Örümcek dünyayı nasıl görüyor?
Bugün farklı bir şey yapalım;
Gel okulu asalım!
Artık plân yapmayı bırak,
Ders çalışmayı, sınav stresini bırak,
Haydi n’olur inadı bırak,
Bi kerecik okulu asalım!..
İnsanların içine karışıp gezelim çarşı pazar,
Mâdem niyeti bozduk
Hocalarımızdan yesek de azar,
Topla cesâretini; kuralların üstüne basalım.
El ele verip bugün okulu asalım!
Merdivenden, ağır ağır çıkmak yok Hâşim gibi…
El ayak çekilince, herkes sınıfa girince kaçalım.
Lütfet bir kere de beni dinle
İçimizdeki çocuğu uyandırıp
Gel okulu asalım!
Billahi kimse fark etmez yokluğumuzu;
Devamsızlık desen sıfır,
Ricâ ediyorum bu mükemmellik kabuğunu kır!
Açalım özgürlüğe yelken,
Yeni kıtalar keşfet.
Hayat yalnız Coğrafya’dan değil ibaret!
İçin gidiyor senin de biliyorum,
Mor menekşeler açmıştır kırlarda…
Teklifimi yineliyorum:
Eziyet etmeyelim kendimize bu güzel baharda.
Mâzeret buluruz dönene kadar boşver.
Eskiden okul mu varmış? Tarih affeder!
Lâkin itiraf etmeliyim ki;
Nerde bizde o yürek okulu asalım?!
İyisimi vazgeçip işimize bakalım!