Sen iştahla yanlışı seçiyorsun
Sana neden karşı duramıyorum
Aşkı bilmem ki ne sanıyorsun
Geceleri çığlıklarını duyuyorum

Büyüdükçe insanları sevmiyorsun
İnsanlar sana silahsız yaklaşamıyor
Durmadan yeşil kin kusuyorsun
Anlamıyorsun zamanın daralıyor

Bayan destini kahvaltıda seni soruyor
Ben seni sadece çıplak hatırlıyorum
Bilmiyorum ki rüyalarına kim giriyor
Kuşlarla aran nasıl merak etmiyorum

Amerikan vizesini aldım sonunda
Geceden sıraya girdim, aklımdaydın
Ölüyordum hayallerimizi hatırladıkça
Ah sen doğmamış bebeklere acısaydın

Şimdiler de yüreğim dağ muşmulası
Unuttum fırtına gözlerinin rengini
Umursamıyorum artık parasızlığı
Kovalamıyorum kocaman gemileri

Devrim birden gerçekleşecek biliyorum
Kimseler kalmayacak beynimde
Fakat unutmaktan korkuyorum
Sabah ezanında tek bir sözümle
Ağlamadan seni öldürmek istesemde


Yeni doğmuş bebeklerin ağlamasıyla
Nefesimi kesen kokunu almaktan
Sahipsiz insanların cenaze namazında
Ansızın seni hatırlayıp çıldırmaktan

Allah’ım şahit çok korkuyorum Ophelia…
Unuttuğum anda karşıma çıkmandan
Yalan Ophelia herşey yalan inan bana

Allah’ım şahit seni seviyorum Ophelia…






Alper Tunga Karakoç