Derdin ya hep; gönlünün ben allı turnasıyım
Turna gibi süzülüp uçup gittin de n’ oldu?
Derdin ya hep; sevdanın ben mahir ustasıyım
Usta gibi kalbimi, açıp gittin de n’ oldu?
Su içtiğin çeşmenin, bense zer kurnasıyım
Derdin ya hep; gönlünün ben allı turnasıyım


Sevgi; ruhuna libas, açmasan hiç demiştim
Ayrılık; kut derdin ya, seçmesen hiç demiştim
Namertin köprüsünden, geçmesen hiç demiştim
Şımarıkça tavrınla, geçip gittin de n’ oldu?
Ürkek bir ceylan gibi, kaçmasan hiç demiştim
Sevgi üstünde libas, açmasan hiç demiştim


Güller açarken düşe, beyazıyla alıyla
Buluşsun kirli ruhum, teneşirle salıyla
Gömdüm seni kalbime, sadakatli malıyla
Uzaklara sebepsiz, göçüp gittin de n’ oldu?
Tat verir mi ki dilin, arısıyla balıyla
Güller açarken düşe, beyazıyla alıyla


Suskunluğumu bozan, dilimdeki o ismin
Nasırlanmış elimde, kırışmış fulü resmin
Ela gözlerimde ki, pusludur nurlu cismin
Sol yanıma yaralar, saçıp gittin de n’ oldu?
İçimi burkan sızı, gönlündeki o küsmen
Suskunluğumu bozan, dilimdeki o ismin



Ahmet Yağız ALTUNEL
29 Mart 2012-Seydişehir/Konya