Gör


Şimdiki haline güvenme sakın
Saçlarına aklar ekilsin de gör
Yorulur dizlerin geçerken ömür
Hele bir de belin bükülsün de gör

Günler gelir geçer zaman yol alır
Geriye yıllardan anılar kalır
Sevenlerin birer birer el olur
İşten güçten elin çekilsin de gör

Gözlerin seçemez karayı aktan
Bastona binersin o zaman çoktan
Otuz iki dişin hepsi damaktan
Ağrısız sızısız dökülsün de gör

Umutların söner gider yarından
Bıkar usanırsın ahu zarından
Vazgeçersin bütün dünya varından
Azrail karşına dikilsin de gör

Seninle gidecek yaptığın burdan
Helallık alasın sadıksa yardan
Mazlumi dönülmez geriye ordan
Bedenin toprağa yıkılsın da gör


Divriğili Mazlumi


1956 yılında Sivas İli’nin, Divriği ilçesi’nin, Ödek köyünde doğdu. Asıl adı Ali Ballıktaş’tır. İlkokul 4. sınıfa dek köyünde okudu. Daha sonra ailesinin Ankara’ya yerleşmesiyle öğrenimi orada sürdürdü. Orta ve yükseköğrenimi de Ankara’da tamamladı.

Ozan Mazlumi, aşıklık geleneğini, babasının da katkısıyla küçük yaşlarda öğrenmeye başladı. Yaklaşık 12 yaşlarında tanıştığı Maraşlı Mahrumi’nin de önemli katkısı oldu. Mazlumi mahlası da Aşık Mahrumi tarafından verildi.

Şiir yazmaya başladıktan sonra özellikle Ankara’daki birçok aşıkla tanışıp bilgisini pekiştirdi. Ayrıca halk ozanlarının örgütlenmesinde belli görevler üstlendi.

Şiirlerinde toplumsal sorunlardan sevgiye dek her konuyu işleyen Ozan Mazlumi, edebiyatın değişik dallarıyla ilgilenmektedir.

Katıldığı çeşitli yarışmalarda ödüller alan Ozan Mazlumi, şiirlerinin bir bölümünü »Vuranlar da Belli Vurduranlar da« (1997) ve »Bizi Yolumuzdan Eğlemesinler« (2002) adlı kitaplarda topladı.

KAYNAK:© BeKa Sitesi


Huzur evlerine atılan tüm yaşlılarımızın
ellerinden öpüyor,Yüce Mevlâ’dan kalan ömürlerini
huzur içinde geçirmelerini niyaz ediyorum.

)(-)(-)(-BUĞULU CAMLARA YAZDIM ADINI-)(-)(-)(-389-)(-)(-)(

Şimdi gençliğin var boyun eğmezsin
Ağzında dişlerin dökülsün de gör
Dönüp bakılmaya bile değmezsin
Artık ölsün diye bakılsın da gör

Kendi öz çocuğun bile hoşlanmaz
Konuk olup bir ay bile kışlanmaz
Gün olupta sanki kendi yaşlanmaz
Kanların damardan çekilsinde gör

Söylediğin sözler alaya düşer
Torunların bile haddini aşar
Tüm bu olanlara her insan şaşar
Nefret meş’alesi yakılsında gör

Ne ettin der ise bir ses ansızın
Dertli yüreğinde hiç dinmez sızın
Elleri belinde, gelinle, kızın
Şöyle bir karşına dikilsinde gör

Kuzum dediklerin kurda bürünür
Sevgi mefta olur yerde sürünür
Her dediğin sözün diken görünür
Öz çocuklarınca bıkılsın da gör

Candan ayrı gönül nasıl sevine
Yalnız kaldığın da ağlar,dövüne
Atın bunu derler huzur evine
Son defa o evden çıkılsında gör

LüzumsuZ Yarabbi bunu tatmasın
Allahım korusun hasta yatmasın
Öz evlatlarına muhtaç etmesin
Aklına ahiret takılsın da gör

Sadık Dağdeviren
Aşık Lüzumsuz