ne zaman alsam elime resmini
ılık bir rüzgar esiyor bakışlarından
o rüzgar ki
sinende aşkı
bende seni besleyen
aksam dudaklarımdan ensene doğru
yön değiştirenken
aniden kesilen
ve bırakan yerini
yağmurun ruhuna
sonsuz bir arınmayla

ve pencereyi açtığımda
odamdaki
toprak kokusu oluyorsun sen

ağzımı dayayıp ağzına
beslensem öpüşlerinin gözesinden
demiştin ya
dudaklarım aidiyetsiz öpüyor çoğu zaman
aidiyetsiz ve hissiz
başka bir öpüş getir bana
zorbaca mülk edinirken dudaklarımı
demirimden vereyim sana
öyle ya
birkaç damla kan kimseyi öldürmez

dudaklarımda mey seranatı
avucuna bırakırken sevdiğin o şarkıyı
biraz acı biraz sancı
canlanırken elimde resmin
beklemek gözlerimde büyüyen ceviz ağacı

hadi şimdi
bana biraz deniz gönder şehrinden
dalgalara dayayıp sırtımı
yatayım sen diye kumsalına
olmaz mı
ahh sen kumsal
ben kıyı
ve bitmeyecek
hiç yüreğimizin dalgalarla oynaşı

fhrn-jir