Bir lokma ekmeğe yollara düşen,
Yadeller de halden hallere düşen,
Yoksul, fakir diye dillere düşen
Garipler ağlaşır gurbet eller de.

Bir yandan çalışır ekmek parası,
Bir yan da kanayan hasret yarası,
Binince omuza bahtın karası,
Garipler ağlaşır gurbet eller de.

Ayşe’ler, Fatmala’lar kimi Hatice,
Zor olur her zaman burda netice,
Boş geçen ömür de biter kötüce,
Garipler ağlaşır gurbet eller de.

Özlem duyar ana, baba, kardeşe
Yemyeşil kırlara, gökte güneşe
Dar gelir evde ki her bucak köşe,
Garipler ağlaşır gurbet eller de.

Yâd eder durmadan doğduğu köyü,
Tertemiz havası buz gibi suyu,
Her gün zor gelince yabanın huyu,
Garipler ağlaşır gurbet eller de.

Sabahın körün de giderler işe,
Üç kuruş paraya ederler maşa,
Kimse bilmez nasıl yaşarsan yaşa,
Garipler ağlaşır gurbet eller de.

Dertlerden kurtulup yüzü gülmeyen,
Bir gün olsun rahat nedir bilmeyen,
Elinden tutacak dostu olmayan,
Garipler ağlaşır gerbet eller de.

Dertlenir açınca sıla bahrini,
Çekmesi kolaymı gurbet kahrını?
Hayalain de kurup vatan şehrini,
Garipler ağlaşır gurbet ellerde.

Bayram desen zaten hep buruk geçer,
Kapanan yarayı açar da açar,
Derbeder perişan biraz da naçar,
Garipler ağlaşır gurbet eller de.

Gurbetin kahrından beli bükülen,
Ağarmış saçları tel tel dökülen,
Ramazan uğruna türkü yakılan,
Garipler ağlaşır gurbet eller de.


Ramazan AKKAŞ
NEVŞEHİR-Tepeköy
17.03.2012