Seni sevmelerimin dibe vurduğu sahilindeyim
Lal olmak isteyişlerdeyim şimdi
özlemin düşmüş saçlarıma beyazlamış kaş ile sima
Nasıl bir görmezlik bu sevdamın idamını
Çukurlar oluşturmuş sevdan asfaltlarımda

Birikintilerime basarak geçerken ıslanmadımı ayakların
Yürüdüğün yolda sıçramadımı üzerindeki elbiselerine
Kirletmedimi çamurlaşmış sevdam senin dizlerini de
Asılacak asırlara sığmıyacak dizelerime sakladım seni
Her nefes alışımda gizlisin eyyy afeti sevgilim

Nekadar çabalasamda diz çökmüşlüğümü görmeyişindesin
Ama olmuş gözlerin yüreğime saklanışını bilmeyişin
Düştüm derin yarık sevda asfaltına kir pas içineyim
Dizlerimin kanadığını görmezmisin afeti sevgilim
Kanayan çatlayan dizlerim merhemi sevdiğim

Nasıl bilmezsin nasıl süphe edersin benliğimden
Kelimelerimin acizliğini yaşarken sana yakıştıramazken
Nası giyinirsin sana yakışmayan kaldırım bozuğu düşlerimi
Kan ter içinde uyanırken sensizlik korkusuyla
Al yüreğimi çek kapımı çık yanlız bırak benı

Sevda güneşimin doğuşunu bekleyeceğim ben
Mutluluk yolu çizecek gözlerimin taaa içine
Şimdilerde seni ne kadar düşündüğümün farksızlığındasın
Oysa....
Oysa seninle sabahlayışlarımı hangi köprünün ucunda asılı kaldığımı
Görmeyişlerdesin

Belkide anlatamayışlarımdayım kimbilir
Sözlerim mi uzak sana yoksa sesliliğimde ki sessizliğimle
Birleştiremediğin yüzsüzlüğümün pençesindemiyim
kimbilir....

Sen de bilemiyorsan sen de göremiyorsan çaresizliğimi
Söyle eyyy afeti sevgilim
Senden başka kim anlar benim sana düşkünlüğümü
Sende anlayamıyorsan eğer ipin ucuna dayanmışım
Çeneme yapışmak üzere olan bir yemeninin ucunda diyeceklerim

Musalla taşı gibi ,ağıtların yakıldığı bir perdenin ardında
Şimdi bak gözlerimin içine mutluluğumu gör diyeceğim sadece
Hiç yüreğine sevda girmemiş bir bedenin kefenine
Sarıl kal öylesiye,ne ağla şimdi sevenin ardında, nede anlamaya çalış
Sevgisini anlatamamış ispatlayamamış bir çocuk gibiyim ben

Üvey bir annem varmış,tekme tokat hırpalarmışçasına
İnanmayıp akşam baba dayağı yermişçesine
Ayaklarının altında ezip nasıl geçersin sevdamdan
Nasıl düşünürsün sevgisizliği nasıl yakıştırırsın kendine bensizliği
Eyyyy afeti sevgilim

Ne kefene sığacak bir sevdam var ne musalla taşına yatacak bir bedenim
Ya seninle nefes alırım ben bu şehirde
Yada ben bu şehirden çeker giderim...



aynil OĞUZKURT