Önceden kalmadır, yalnızlığın naraları
Bir kısrağın ayağa kalkışı gibi çığlıkları
Mecalsiz kalmış her yanım yıkılmış duvarlarım
Yalnız bırakıp gitmek varmıydı nehir gözlüm.

Ruhun derinliklerine inmiş düşlerim umarsız
Kan dolaşmaz olmuş, damarlarımda pıhtılaşmış
Yalpalanmış gözlerimde yaşlarım akmaz olmuş
Dengesi bozulmuş caddelerin soğukluğunda yokluğun

Hazan bir sabahın güneşi doğmamış henüz üzerime
Kısrak bir atın yürüyüşü kükremesinin sesi gibi.
Kulaklarımda buğulanmış titretmiş kelimelerimi
Kenetlenmiş etkilenmiş rüzgarın esintisi hasretlerde.


Rotasını çevirmiş bedenimde, bir yanım ağlıyor.
Dolunayda yürümeyi bekliyorum ürkek bakışlarla
Özetliyor seni bana bu yağmurlar nehir gözlüm.
Yapayalnız bıraktın beni dolunay gecelerimde

Yüreğimde sızıntılar var birde sabahların hazanı.
Hangi sabah güneşi doğuracak seni odama
Dokuz ayın sancısı var yüreğimde
Bir annenin bebeğini kucaklamasını bekler gibi
Beklerim seni kızıl güneş sabahlarında

Düşlerimdeki umarsızlık, bir yanımın ağlaması,
Bir sabah güneşi doğurmalı nehir gözlümü
Yalnızların rıhtımında bozulmuş rotamın yönü
Nehir gözlüm gelmelisin artık bir hazan sabahı...

Aynil oğuzkurt

Şiirime ses olan YALNIZLIK ABİDESİ’ ne çokkk teşekkür ederim.