Biliyormu sun sen benim kader arkadaşımsın.
Hiç yüreğin kırılmasın emin ol benim yüreğimde,
Senin yüreğin kadar kırık dökük.
Belki sen kaybettiklerin içi üzülüyorsundur.
Ben hala kaybedeceğim diye
Senin için üzülmüyorum sanma sakın
Belki senin verdiklerini veremem ona,
Emin ol ona iyi bakıyorum.
Sen gözlerinle baktın sadece belki
Ama ben ona hep kalbimle bakıyorum.
Yüreğim yanmıyor sanma sakın
İçimde bazen fırtınalar kopsada
Artık ikimiz içinde çok geç
Sadece yüreği yanan bizmiyiz sence
Onun yüreği herkezden fazfa yanıyor sen dert etme
En azından sen benden şanslısın
Çünkü sende onun parçaları var
Yapboz oynarmıydın küçükken?
Ben çok oynardım şimdi bazı parçaları eksik
Onun içinde eksik olan parçaları sende
Emin ol benden çok şanslısın belki o benim yanımda
Fakat yüreği parçaları seninle
Sana ait olan hiçbirşey istemedim
Ben sadece sevdim.
Yüreğim yanmıyor sanma sakın
Her gece rüyalarında yine parçalarla
Kırık dökük sevgilerini toplarım diye düşünürken
Onun haykırışlarını sen değil ben biliyorum.
Onun yüreği herkezden fazla yanıyor
Sende bilsen sende görsen
Bekli yıkıcı değil yapıcı olurdun
Ahhh çocuklarım diye yüreğin yamadı senin hiç
O bir baba kırılsa da yıkılsa da evlat sevgisi dağ gibi
Büyür gider onun içinde büyür gider derinlerde bir yerlerde...



Şiirime seslendiren şair arkadaşım YALNIZLIK ABİDESİ’ne sonsuz teşekkür ederim.