Şimdi sen Libyalı çocuk
Kucağında korkular büyütüyorsun
Yüreğinde uçurumlar
Sen yalnızsın, fakirsin
Avrupalı senden ne anlar
Ölüyorsun Libyalı çoçuk.
Her geçen günde bir bir
Babanı aldı sıra sende
Seni de alacak petrol denen zehir
Ağlama Libyalı çocuk
Daha on yıl önce öldü Irak’ta arkadaşların
Kağıt üstünde hakların var
Namluda bekleyen ölümün
İşi gücü nefret bu zalimin
Gözü görür mü senin ölümünü
Bundan doksan yıl önce
Benim dedem de çocuktu
Ona da kıydılar Anadolu da
Yurdunda, aldılar canını
Göz göre göre döktüler kanını
Anasını diri diri yaktılar
Babasına pisliklerini kustular
Bu garbın adı yukarıda
Aslında eli darda
Aç kalınca garibin yurdunda
Doğunun ovalarında
Sen ağlama Libyalı çocuk
Hiroşima’da, Afganistan’da
Anne diyemeden öldü binlerce çocuk
Sen ölme Libyalı çocuk
Keşke parayı bulmasaydı Lidyalı çocuk
Keşke kurulmasaydı bu düzen
Her yerdeki bu kulluk…

28.04.2011