KİMSE BİLMEZ-BİTMEYEN ŞİİR


Sana yine hasretim
Aylar yıllar geçse de
Hala seni beklerim
Rüyalarda gelsene

Silemezsin sen beni
Ne aklından kalbinden
Bir zamanlar demiştin
Yaşlansam da unutmam

Hala gözlerim dolar
Andıkça o günleri
Belki bir kader bağlar
Uzak kalan elleri

Kavuşmamız imkansız
Ayrı yollara düştük
Zaman öyle vicdansız
En son nerde görüştük

Çankaya sırtlarında
Yeşil bir vadi vardı
Sonbahar yağmurunda
O şehir seni aldı

Yol kenarı camları
Seni hatırlatıyor
Geçmişin sızıları
Yüreğime batıyor

Bir küçük şehir vardı
Bizi bize bağlayan
Yıkık bir duvar kaldı
Hasretinle ağlayan

Ahh dedikçe içime
Akıyor gözyaşlarım
Pişmanlığın peşine
Keşkeleri bağlarım

Bir inat şaha kalktı
Uçup gittin yuvadan
Benim ki de bir candı
Çok ağladım arkandan

İki kalp bir köşede
Sıcacıktı evimiz
Ve şimdi türkülerde
Yaralıdır neşemiz

Kimselere diyemem
Özlemin zerresini
Neredesin bilemem
Unutamam sesini

O günler geri gelse
Kar beyazı koşardım
Allahım seni verse
Yüz yıl daha yaşardım

Kimse bilmez bendeki
Yaşayan umutları
Aklım öyle sende ki
Şaşırdım tüm yolları

Elimden bir şey gelmez
Yitip giden geçmişe
Umudu olan ölmez
Derlerdi bir sözlükte

Belki bir oğlun vardır
Ya da şirin bir kızın
O anlar aklındadır
Bana sözler verdiğin

Uzaklardan başladı
Bu bizim hikayemiz
Bak nereye yol aldı
Ayrılan ellerimiz

Yaralı bir aşk kaldı
Mart ayının kışından
Şu ömrüme sel geldi
Eylülün on beşinden

Bilmiyorum değer mi?
Hala seni anmaya
Hasretin kül eder mi?
Ben alıştım yanmaya

O eski eşyalara
Anılara dokundum
Biliyorum ki hala
Avucunda yokluğum

Kalbimden neler geçer
Kimseye anlatamam
Fikrim kurşunu çizer
Sana bir şey yapamam

Dünyalar benim olur
Bir parça görsem seni
Gurbet elde buluşur
Sevenlerin yüreği

Adaleti yok derler
Aslında bu dünyanın
Kalmadı öyle şeyler
Esiriyiz sevdanın

Yeniay meydanında
Bir güvercin vuruldu
Seni kaybettim orda
Kanatlarım kırıldı

Hiçbir çiçek getirmez
Teninin kokusunu
Okyanuslar bitirmez
Sana olan yasımı

Ellerimiz üşürdü
Anadolu kışında
İki şehir koşardı
Bu sevdanın peşinde

Giden günler beraber
İkimizi götürdü
Uzak kaldığım yıllar
Beni yedi bitirdi

Belki de bir gün yine
Gözlerimiz buluşur
Gerek kalır mı bize
Kalplerimiz kavuşur

O mübarek adına
Bin şarkı bestelesem
Yine doyamam sana
Bu hasretlik bitmeden

Gidenler zaten gider
Olan kalana olur
Giden unutamaz ki
Kalanın ahın alır

Bekleyiş var yanımda
En büyük gücüm sanki
Sen oldukça aklımda
Güçlenirim inan ki

Zaman çare değildir
Yürekteki acıya
Ayrılık hep zor gelir
Aşk kulu dilenciye

Gümüş bir yüzükten
Düştü gitti sevdamız
Yıllar geçti üstünden
İkimiz hala yalnız

Seni bir an görseydim
Razı idim ölmeye
Bir resmini bulsaydım
Bahar gelir gönlüme

Ömrümce göremedim
Dertsiz bir günüm olsun
Ben murat alamadım
Bu dünya sizin olsun

...................