TREN
Oy tren kara tren
Al götür yara tren
Yüreğim bir kuş gibi
Sokma sen zora tren

Yollar mahkûm önünde
Ömrümün bu deminde
Yanımda kal deyince
Dünyalar bana tren

Dağlardan inmez gözün
Hem bahar hemi yazın
Dillere sığmaz yasın
Efkârın kime tren

Aldın götürdün ömrü
Sona döndürdün yönü
Ne dünü ne bugünü
Sorma sen bana tren

Aramadın bulamadın
Doğru yol gidemedin
İtiraz edemedin
Garezin kime tren

Git Bolu’ya Sivas’a
Dumanın şehri boğsa
Biraz insafın varsa
Sitemim sana tren

Şarkını dinler yollar
Yaslıyım ben bu günler
Yârden ayrı gezenler
Sarılır sana tren

Ayırdın ne dağları
Korkuttun ovaları
Sinede yaraları
Sorsalar sana tren

Güzeller var koynunda
Çiçekler her yanında
Mevsimlerin bağrında
Keyfin var yürü tren

Ne karanlıkta durdun
Ne güneşe sığındın
Acıda allar giydin
Bu kinin niye tren

Kimine aş yedirdin
Kimine eş getirdin
Kiminden beş götürdün
Düzenin bu mu tren

Sanki sen bir hoş idin
İki ayak bir baş idin
Yolumda yoldaş idin
Ne çare durdun tren

Giydin beyaz gömleği
Toprağa sardın kendini
Sendin göklerin gelini
Nerdesin koca tren

08.03.2012