Güneşi görelim diye uyandık
Yıldızların tadına varmayı beceremedik
Gece saat uyurken
Hala uyumayı beceremedik seninle
Kuşlar bile anlarken ayrılığın dilinden
Biz beraberliğin kıymetini bilemedik
Akşamlar kan içinde yatarken
Yağmurdan sonra tazelenen
Sabahın güzelliğini göremedik
Yollar cenazesine ağlarken
Yıllar yılı
Biz dağların sesini anlamadık
Bir askeri var ederken bir tüfek
Bizde sevgiyi tüketti küçücük bir inat
Gözlerimiz buluşurken yasaklı
Sözlerimiz durmadı hizada
Bir ana bir mezar taşını bile severken
Biz sevginin değerini bilemedik
Her seferinde avuçlarımızdan kayıp giderken…
Erken oynadık bu oyunu
Çok erken…
Kurallarına uymadan
Onca feryadını duymadık,
Gönül tellerinin.
Dinlemedik avuçların yakarışını
En uzun gününde bile gezegenin,
Eksik bulduk her bir yanımızı...
Güneşimiz aldı gitti başını
Biz küçük aşk cümlelerinde
Eksik bulurken harfleri
Tonlarca dert kitapları yığdı hayat önümüze
Biz hep sonradan bildik
Anlık zevkler aldattı bizi
Sarılıp film izlemenin kıymetini
Ya da
Bir aşk türküsünün zevkini unuttuk
Uzun bir yolculuktu
Bitti...
Aslında biz biz olmayı beceremedik
Mutluluk denen o uğurlu kapıdan
Bir türlü giremedik.

05.12.2010