Bugünlerde kendime
Hüzünlerden bir duvar ördüm..
Her başım dumanlandığında
Üstüne çıkıp bağdaş kuruyorum.
Elim saçlarımın buklelerinde
çekiştirip duruyorum çare olurmuş gibi..

Gözlerimin elasına yangın vurmuş
ben söndürmeye uğraştıkça alevleniyor..
Yumuyorum sıkıca kimse görmesin diye..
Korku var küçücük yüreğimde
suss diyorum şimdi duyacaklar..

Ellerimi bastırdım göğsüme
Karanlıktan korkarım ben..
O kadar karanlıktayım ki
Gölgeler dansediyor etrafımda
Dudaklarım haykıramıyor tek bir ismi...

Sevgilinin adını yasakladım kendime
Bir duvar da ona ördüm yüreğimde
Hüzün ve sevgili yakıştılar birbirine
Düşerim diye korkuyorum
Ben o duvarlara alışkın değilim.

Yağmur yağıyor saçlarıma
Yüzüm semaya yüzüm sana açık
yağ ömrüme yağ gönlüme diyorum
Söndür içimdeki yangınları bitsin artık
Duvarlar yıkılsın güneş açsın istiyorum..


Ayvazım DENİZ