Varsın ele olsun ebet; ömür denen andır bize
Ten içinde saklı servet emanet bir candır bize

"İmtihana tâbi herkes!"; Böyle diyor ilahî ses!
Boşa geçen her bir nefes, affı zor ziyandır bize

Kasvet kapı çaldığında, göz selini saldığında,
Karanlık dem aldığında; sabah yakın tandır bize

Hikmet sezip her elemde, sabrederiz en zor demde
Misafiriz bu âlemde; ahret öz vatandır bize

El kirlenmez ele versek, güçlü derler şayet birsek
Bir yerde bir garip görsek; şol cihan zindandır bize

Helal ile dolmalı cep, bilen sormaz, "neden acep?"
Haram lokma cürme sebep; sinde kar, borandır bize

Dünya fani; ara durak, ırak değil candan fîrak
Biliriz ki kara toprak, gün gelir yorgandır bize

Bin yaşansa bitmez heves, Ecel Kuşu sormaz adres
"Mezara bak!" demek abes; her yer Aşiyan’dır bize

Kanmam yaza hazan da var, ar eden de azan da var
Cürmü yazan, mizan da var; akıbet ayandır bize

"Kûn" deyince Kadri Mutlak, ne han kalır ne de konak
Rahman-Rahim tek sığınak; Furkan’ı limandır bize

Ayar ettik dilimizi ayan ettik hâlimizi
Çalan yoksa zilimizi hanemiz vîrandır bize

Hoş tebessüm cana şifa, îman ile bulduk safa
Ahmet-Muhammet-Mustafa(S.A.V.), şânımıza şandır bize.

Mecit Aktürk