33
Yorum
1
Beğeni
0,0
Puan
1652
Okunma
(SABRIM EDEBİMİ AŞTI BU GECE)
BİR KEZ DAHA KONUŞURSAM NAMERDİM. SÖZ BİTTİ... ŞİMDİ SUSMAK ZAMANIDIR...
Sen öfke ateşiyle ısıtırken bedenini
Irkının savunması derdiyle...
Ben sevda çiçekleriyle büyütmüş
Örtmüştüm üzerini nedamet bulutlarıyla
Kin ve nefretin...
Anlamadın...
Haklısın
Senin gözlerinin önünde düşmüştü yere
Vahşi’nin fırlattığı mızrak darbesiyle
Hafızların babası...
Senin amcanın ciğerlerine geçirip de dişlerini
Emmişti kanını delice Hind küffarı...
Senin sırtına konulmuştu pislik dolu işkembe
O mübarek yerde, alnın secdede...
Senin peşine düşmüşlerdi
Katarak Süreka’yı önlerine...
Sahi sen taşlanmıştın Taif sokaklarında değil mi
Sonra da
Ben alemlere rahmet için gönderildim diyerek
Sen açıp ellerini merhamet istemiştin Rabbinden...
Hani Ebu Hanife vardı
Yanında küfederek yürüyen yahudiye
Sözlerin bitmediyse bekleyeyim dök içini diyen
İbrahim Ethem vardı
Yediği dayağa sevinip de şükürler ederek
Nefsini yerden yere vuran...
Hani Ömer vardı ya
Geceleri şehri gezip duran o muhteşem halife
Girmişti de içki içilen bir eve bacadan
Bağırıp çağırmıştı karı-kocaya
Sonra okununca kendisine ayetten
Pişmanlıktan kafasını vurmuştu duvarlara...
Hani severdin
Hind’i Vahşi’yi bağışlayanı...
Bu mudur örnek aldığın kimlik
Söyle !!!
Nefretin ne kadar da yoğunmuş ki
Habire kalp kırıyor
Nefsini savunuyorsun böyle...
Söz bitti
Şimdi susmak zamanıdır...
Asimaral... 15.EKİM.2007
(SABRIM EDEBİMİ AŞTI BU GECE)