Aþk doðdu biz öldük...

Þiirin Hikayesini Görmek Ýçin Týklayýn
Ayrýlýk ölüm gibiymiþ ya hani, vururmuþ kendini..
- Ya susmak?
- Ýçimizdeki ergenlik hamuru mayalanana kadar, beklemeyle sebeplenmiþiz bizler..
- Hatta ölümü erteleyip aþkýmýzý beklediðimiz gibi bekleþir dururmuþuz..
- Susmalar biter beklemeye devam ederiz..
- Kelimeler ayak seslerimize karýþýr, konuþamadýklarýmýz olur yer yarýlýr içine düþeriz..
- Bir güç alýr bizi, ta yukarýlara kadar çeker yüreðimizi bir hoþ oluruz..
- Oysa yüreðimiz köz, köz mangal gibidir piþer her koyduðumuz.
- Þimdi neler oluyor bizlere?
- Kim geldi?
- Biz nerede kimlerleyiz?
- Bakýyorum da içime ben bir hiçim

- Ya sizin içiniz?

- Hayatýn tadý tuzu kalmadý deðil mi?
- Ne eski aþklar ne eski aþýklar kalmadý hepsi bitmiþ.

- Dokunsak yüreðimize yakar mý bizi þimdi?
- Yüreðim bendemi ki ya sizin yüreðiniz?
- Yüreði koyan elin, verdiði el ile, göz ile, dil ile söylettiði yerde aþkýn son seferindeyiz...
- Her yerdeyiz
- Hiç bir þeyiz
- Hiçteyiz
- Bizsiziz
- Kendinize baktýðýnýzda görürseniz þayet, çekin kulaðýmý koyun beni bir yol kenarýna... Sonra mý? Tutunurum belki bir patikada çalýlýða..

Kuþlarla daðda bayýrda ovada belki de balýk olup akarýz yine kýyýsýndan kenarýndan okyanusun kumuna..
Arzularýn da sabrý sarardý soldu kurudu, þimdi biçme zamaný..
Artýk yeter diyelim mi?
Kötü isteklerin þarkýsýný korkudan dilimizin altýnda söylemek istemiyoruz diyelim mi?
Baðýrsak diyorum yüzlerine, yüzlerine yüzsüzlerin..
Korkmadan çekinmeden alýnlarýnýn orta yerine iyilik diksek.
Ha baþýmýz gitmiþ ha kolumuz kopmuþ, sevdiðimizin yüzüne sürer gibi yüzümüzü koyarýz canlarýmýzý insanlýðýn ve aþkýn hayýrýna.. Ve söyleriz içimizdeki sevda türkülerini baðýra, baðýra... Bakýp da görmeyen göze, duyup da iþitmeyen kulaða, konuþup da söyleyemeyen dile haykýrýrýz anlatýrýz hep birlikte tüm benliðimizin benliðine...


Kavuþmayý görmeyen gözü daðlamalý, görmesin!
Anlatýlan sýrrý duymayan kulak saðýr olmalý, duymasýn!
Ulaþýp da okþamayan eli satýrla doðramalý, tutmasýn!
Canla baþla yürümeyen ayaðý baðlayýp kýrmalý, basmasýn!
Böyle bir insan, insanýn baþýna dert olur, yaþamasýn!

Ya da hiç doð ma sýn mýy dý demeliyiz..


Aþk yanýmýz hep içimizi acýtmadý mý?
Aþk doðunca biz ölmedik mi?
Þimdi nasýl anlatýrýz aþký birbirimize?

Sabiha Rana

Yedi düvel gönüllere beyaz düþler paylaþýmýdýr!