2
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
816
Okunma
içimizin derinlerindeki yorgun katmanlarda
biriken tozları
ölümdü en güzel anlatan
kokusunu duyarsın
dönerken günden güne gölgeyi hayallerle bezeyerek
gerçekleri yaşarsın
zamanın engin an’larındaki sonsuzluğu
çatlaklardan sızan
sessiz görünenleriyle harmanlayıp uçurarak...
dünü bugüne ve bugünü yarına savuran rüzgâra bakarak...
dünün tozlarını silkelersin
bugünü sevgiyle sıvarsın
ve yarına merhaba dersin...
ölümün resmini çizersin...
an be an yudumlayarak...
Merâl Özcan