yalanımız
orta yerde kalacak diye
korkum
içimdeki telaş
sevdiğim o an gibiyim
beyazım yine
kendime meçhul
kalbime pır pır
üzerimde günün gazate kağıtları
sırasızca dizelemişler
biraz eziğim var
biraz kırmızım akmış
biraz asfalt siyahı bedenim
aldırma
üşümüyorum da
çok mu
lazım olursa anons ederler
a negatif derler
çok acele
yoksa ecele
pıhtısındayım ya ömrümün
boşver
beni sus bu gece

var mı sahipsiz kalan
aşklar için devlet güvencesi
sen sahibim olamazsın
yitirirsin
ziyan edersin beni
sus beni
konuşmayayım
kötü söylerim kötü
ışıklarını yak git odamın
oyuncaklarım anlamasın
senden son isteğim

sadece kalbimi bağışlıyorum
affettim hakkım var
ayaklarım da benim kadar suçlusu
ellerim sana gül çalanda
nefesim nefesinde ayrı havaydı
hiç dinlemedi beni kulaklarım
her çağırdığında taranan saçlarım
sadece kalbimi bağışlıyorum
acıtmadan çıkarın
ben görmeden olsun
çok ta çabuk
ve hiç tanımadığım adam
sakın sevme
rutin işlerde kullan kalbimi
mesela çocuğunu okula götür
ayağın taşa takılsın
küfretme somurtma
bana yakışmazdı
elmayı bile yerkende
ne tatlıymış deme
yorum yapma
bak duyarsam sonun olur
bir daha sonum olur

şimdi oturduğun bankta
aklına geliyorum yıllar yıllar üstüne
hatırıma sebep
saklı bir uçurtma kuyruğu
gökte süzgün öylece
o bile üzgün
yaralarını sarıyor bulutun
ya senin
hala dargın mıyız
çoktan unuttum
unutkanım bu aralar
beyazım yine
söyleme
biliyorum şimdi
hiç suçum yok diyeceksin yine
bende bulacaksın kabahatin büyüğünü
anlatacaksın anlatacaksın
hak arayacaksın havada
ben var orada
konuşturma
saçmalarım olur olmaz
beni sus sadece
beni süz safım kalsın ellerinde
temizim kalsın sana
konuşturma
beni sus sadece