15
Yorum
13
Beğeni
5,0
Puan
1480
Okunma

ateşi kirpiklerimi yakan
ıslak bir kağıtta kaldı
gözyaşı korkusuyla
yarım bıraktım şiiri
bir oda dolusu hatıra doluştu içime
fısıltıların kovaladığı kaçıştayım
avcumun içinde uzarken uçurum
kendi yankımı nereye saklarım
bilinmeyen bu uğultu döndürüyor başımı
ihanetlerin kıyısında sallanıyor bileklerim
dibi koyulaşmış kahve telvesiyken
benden arta kalanların
baharlarla söyleşmesi film karesiymiş
yalancı falcıların ustasıymış ruhum
rayına küsen bir trenle devam etsin yolculuğum
tiz sessizliğinde iç çekişlerime
sızlanıp duran gölgeme de alıştım
kıtalar arasından topladım tüm kuşları
fırtınaları besleyen bu gökte onlara yer yok
sana gelemeyecek kadar yorgunum
bir daha tekrarlamayacağım ölümü...
5.0
100% (19)