Üzerime giyip çıkıyorum her gün seni,
Bastığım her yere kokunu bırakıyorum.
Bütün kışlar üzerime yağıyor,
Sen üzerimdeyken üşümüyorum.
Yağmurlardan köşe bucak kaçıyorum,
Üzerimdeki seni alıp götürmesin diye.
Bahar gözlerinle bakıyorum hayata,
Baktığım her yere güneş doğuyor,
Gördüğüm her yere sen doluyorsun.
Gözlerin gözlerime düştüğü günden beri,
Ay ışığıyla yıkıyorum bütün yolları,
Sen üzerimdeyken bir toz zerreciği bile değmesin diye sana.
Yokluğundaki varlığın her köşe başında,
İnce bir tebessümle karşıma çıkıyorsun.
Ben yaklaştıkça sen başka bir bedene bürünüyorsun,
Bense başka yollara başka köşe başlarına yelken açıyorum.
Arkamda tatlı bir esinti ile tutuyorum evin yolunu,
Sen bendeyken bulutların üzerinde yürüyorum,
Değil evi kendimi bile zor buluyorum.
Uyurken bile çıkarmıyorum seni,
Üzerimde sen varken dalıyorum senli rüyalara.
Uyandığımda yine sen oluyorsun üzerimde,
Yeni güne yine senle başlıyorum.

Yasin AKAY
29.02.2012
İZMİR