Varlıkla yokluk arasında bir yerdeyim,
Yaşadığım yerlerden çok uzaklardayım,
Bir rüzgar gibiyim,
Bazen eserim,
Bazen de uzaktan izlerim.

Bazen ağırlığımı koyarım,
Bazen hiç hissetmezsiniz bile,
Bir yağmur gibiyim,
Bazen dolu olurum,
Bazen de çiselerim.

Bir gökkuşağına benzerim,
Bütün renkler mevcuttur,
Bazen maviyi andırırım,
Bazen de siyahı.

Varlıkla yokluk arasında bir yerdeyim,
Tek mevsimde dört mevsim yaşarım,
Başlı başına bir günüm,
Bazen gece olurum,
Bazen de gündüz.

Bir bulut gibiyim,
Başka bir bulutla çarpıştığımda,
Yıldırım gibi düşerim,
Bazen sel olur;
Önüme çıkan herşeyi alıp götürürüm,
Bazen de dalga,
Geceleri sessizce sahile vurur dururum.

Yalnız yaşarım,
Bazen şahin olur;
Yükseklerden uçarım,
Bazen de yüksekten korkan bir kırlangıç...

Ben hayatın kendisiyim,
Bazen ağlatırım bazen güldürür,
Ne benle yaşanır ne de bensiz,
İşte ben buyum.

İZMİR, 1996

Yasin Akay