8
Yorum
6
Beğeni
5,0
Puan
1532
Okunma
iç çekişlerim
kalpazan bir evrenin kıyısında
birer birer dökülüyor toprağa
yeşeriyor iliklerim-
de yönsüz düşünceler / devasa
insan olmaksa ödevimiz
güler buna saksağanlar/ kara lekeler gibi gökyüzünü kaplar kahkahaları
böylece küçüle küçüle görünmez kalplerimiz
hilebaz bir kuşun masumluğuna inanmaktayız hala
birimiz hiçbirimiz / hiç kimseyiz
çünkü bir kez acı tohum düştü ya toğrağa
sakınsak da kendimizi anılarımız var sarıp sarmalayan
ne zaman bir serçe bir damlacık suda yürüse seke seke
ve yürür kanatırcasına hafızamı
elden gelmez vazgeçmek
o zaman aşka sığınırım bir tek / aklasın diye beni
ömrüm bu fırtanada kaybolup gitsin diye
hepimiz
her birimiz
kalp paralar gibi gerçeğin benzeriyiz
5.0
100% (7)
Cevap Yaz