Su olsan; gönül yangınımı söndüremezsin.
Eski değirmenin çarkını döndüremezsin.

Dil olsan; hasret şarkıları söyleyemezsin.
Gideceğim yoldan asla beni eğleyemezsin.

İlaç olsan; acılarımı bitiremezsin.
Kaybolan gençliğimi geri getiremezsin.

Gül olsan; ağlayan bahtımı güldüremezsin.
Dalına kondum diye beni öldüremezsin.

Ay olsan; kara bahtımı aydınlatamazsın.
Yörüngene gireni kaldırıp atamazsın.

Güneş olsan; ayaza sözünü geçiremezsin.
Penceresi olmayan kalbime giremezsin.

Yaz olsan; esen fırtınayı dindiremezsin.
Ham meyveyi dalından indiremezsin.

Kış olsan; bir daha sıcak yüzü göremezsin.
Gönül kapısından içeriye giremezsin.

Yol olsan; beni sılayla buluşturamazsın.
Küskün âşıkları daha barıştıramazsın.

Ateş olsan; yağmur yağmayınca sönemezsin.
Bütün alem yanmadan geriye dönemezsin.


Sabri Koca