/Öyle yaralarım var ki kabuk tutmuş, ama her kar yağdığında sızlayan/

Hani bu sabah nefesimden üflemiştim hasreti
Göçmen kuşlar gibi ne çabuk döndün geceme

Hangi tarik getirdi bu ıssızlığı içime
Mürşidin önünde diz çökmüş mürid gibi basamak basamak yükselirim yalnızlığa
Yakazalar doldurur vasfını vasfıma
İrşad et beni ey yalnızlığımın rehberi
Hangi rütbeye götürürsen götür eyvallah

Sırların mânâsı arzuhalimdir
Âşka muhabbet ruhumun temelidir

Bir fasıl geçiverdin yaralı yüreğimden
Hangi taksimdi bu ney sesinden

Lâl çekmiştim dilime
Hâl lisanım yine döktü geceyi şiire
Şuarâ yalnızlıklarımı besler nafile sözler
Kaç beyit yazdım kitabe olmuş dağlara
Cezbeye durmuş sanki kâinat
Bir ateş yanar ufuklardan ötede
Sema eder ruhum sonsuzluk seferinde

Sil zulümden asude gözlerimin nemini
Sür özüme hilalden sürme
Düşsün didelerime nurdan hâle
Kavuşmak varsa serde razıyım olsa da mahşerde

/Zikre durmuş derviş yüreğim tespih tespih çeker özüne seni/