Haklıydın aslında,
ben sana hiç bir şey diyemeyecek, tek söz söyleyemeyecek ve
sana hiç bir şey öğretemeyecek kadar acizim..
Fakat sen bugün yeni dersler verdin,
Yine bilmediğim yeni şeyler öğrettin adı hayat olan bu derste,
Sen dinamitin ağzındaki fitil,
sen kibritin ucundaki KAV kadar hassastın,
Şakaya gelmeyeceğini..
Ben gibi biri tarafından alev alma diye ulaşılamayacak yere saklanman gerektiğini gösterdin.
Benim niyetim Kav’ı ateşlemek,tutuşturmak değil ki,
O ulaşılamayacak ve kimsenin bulamayacağı yere saklamaktı...
Özür dilerim.
Ateşlenip parlamana,cayır cayır yanıp alev almana sebep oldum.
Özür dilerim.
Evet ben kimim ki,
Ama bilmeni isterim,
’Ateş düştüğü yeri yakar’derler. İçin için, içimi yaktın,
Şimdi sen bu yazdıklarımı da okumayacak okusanda anlayamayacaksın,
Çünkü ben bunu hakettim değil mi ?
Ben senin tarafından anlaşılmamaya,
Yine sen tarafından,kurduğun mahkemende mutsuzluğa müebbet yedim.
Evet haklıydın aslında,
Özür bendim,
Ve ben senden milyon kere özür dilerim....
Çağlar Öcal
Eskiden Çok Eskiden..