3
Yorum
2
Beğeni
5,0
Puan
1018
Okunma
YUMAK
Çileler ayırıyorum geceleri
Evrenin dolaşık iplerinden
Aç,açabilirsen
Yeşili çekiyorum ucundan
Çırpınıyor doğa
Sarıyı asılıyorum kıyısından
Kuduruyor sonbahar
Hırsından
Maviye dokunuyorum hafiften
Boşalıyor gökyüzü buluttan
Dokunmaya korkuyorum beyaza
Ellerimin kirinden
Öylesine sıcak ki kırmızı
Ellerimi yakıyor derinden
Pembeyi çekeliyorum usulca
Peşimde bir genç ordusu
Uçlarına dokunuyorum mor iplerin
Yanağımda bir şaplak sesi
Kala-kala bir kara kalıyor
Avuçlarımda
Ağarmayı bekliyor
Şakaklarımda.
DEDE İRFAN ÇELİK
5.0
100% (3)