1
Yorum
5
Beğeni
5,0
Puan
677
Okunma
YUMAK
Çileleri ayırıyorum geceleri
Evrenin dolaşık iplerinden
Aç,açabilirsen.
Yeşili çekiyorum ucundan
Çırpınıyor doğa
Sarıyı asılıyorum kıyısından
Kuduruyor sonbahar
Hırsından
Maviye dokunuyorum hafiften
Boşalıyor gökyüzü buluttan
Dokunmaya korkuyorum beyaza
Ellerimin kirinden
Öylesine sıcak ki kırmızı
Ellerimi yakıyor derinden
Pembeyle mor gülümsüyor
Dokunamıyorum kederimden
Bir kara kalıyor avuçlarımda
Sadece…
Ağarmayı bekliyor
Şakaklarımda.
DEDE İRFAN ÇELİK
5.0
100% (1)