Koltuğuma kurulup, açtım televizyonu,
Keyfimi getirecek müjdeli bir haber yok.
Memleketin yerlerde sürünüyor vizyonu,
Gelenek, görenekten, adamlıktan eser yok.


Eşşek kadar zibidi, öğrenmiş çaça dansı,
Arka taraf şakşakçı, ön tarafında jüri.
Atasını unutmuş, örnek alıyor hansı,
Kıvırmasını görsen, maymunun başka türü.


Dizilerde senaryo; aldatan aldatana,
Dayak, işkence taciz, vazgeçilmez tek konu.
Aşık olmuş karısı başka bir şarlatana,
Müzayedeye çıkmış, Şakiraların donu.


İnsanlığa set çekmiş, basın yayın rezalet,
Cezbetmiş zihinleri, kör şeytana beş çeker.
Yazık; kutsal varlığı, yapmış kendine alet;
Evlerimize girip, nifâk tohumu eker.


Esir düşmüş beyinler, bir fitnenin eline,
Kadınlar dizikolik, kocalar maç hastası.
Süpermen sakız olmuş çocukların diline,
Ölmüş ruha kesilir, doğum günü pastası.


Belli değil mi bize bu kuralları koyan?
Tutmuş kulağımızdan, evirip çeviriyor.
İş işten geçmeden de, uyan vatandaş uyan!
Uyutulan nesiller, her gün çam deviriyor.



Şiirlerin Ziyası
20 şubat 012
trabzon