Kaybettim; zorlukla bulduğum aşkı,
Gökte uçan kuşa soranı benim!
Yıktım; tırnağımla yaptığım köşkü,
Deliliği hayra yoranı benim!


Tembellik basınca tozlanır eğer,
Dört nala koşmakmış kuralı meğer,
Kokunu sindirip şişince ciğer,
Sevdayı alnından vuranı benim!


Kusurlarla zehir olunca hayat,
Pişmanlık sözleri kalıyor bayat,
Alıp da silâhı alnıma dayat,
Kendine tuzağı kuranı benim!


Söylesin bir bilen hangisi yalan?
Kâr etmez yanlışa falan ve filân,
Yıkılan enkazın altında kalan,
Merhamet dileyip, duranı benim!


Seninle dört mevsim yaşarken yazı,
Sarmadığım zaman çektim ayazı,
Dişimin ucuyla çalınca sazı,
Gönül bam telini kıranı benim!


Elin elimdeyken her yer ovaydı,
Beni sarhoş eden, senli havaydı,
Zafere ulaşan bitmez dâvaydı,
Dâvayı yokuşa süreni benim!


Uçsuz bir boşluğa düşerken bu us;
Halâ yüreğinde idâmlık mahpus;
Kaybolma rüyamdan sevimli kâbus;
Geceyi başına saranı benim!



Şiirlerin Ziyası
21 şubat 012
trabzon