Ömürler geçerken fark edilmeden,
İç içe saklanır sevinç ve keder,
Fırsatlar gelir gider bilmeden,
Halden hale koyar insanı kader.

Zamanla bakarsın söner arzular,
Sevgiler o eski sevgiler değil.
Bölünür bin türlü dertle uykular,
Belirir duvarda binlerce şekil.

Duygular değişir mantığa inat,
Yaşanmış anılar sisler ardında.
Sırlara aşina yaşlı kainat,
Manalar gizlenir sesler ardında.

Avutmaz insanı kalabalıklar,
Yalnızlık gülümser gelir de bir an
Bozulur gün olur başta sağlıklar,
Dost gözüyle bakar ölüme insan

Bir ezeli göçtür sürer muttasıl,
Kimse bilmez sıra kimin,yol kimin.
Karışınca ten toprağa velhasıl,
Belli olmaz ayak kimin,kol kimin.

Durmaz avcunda akar su ömür,
Varlığın et,kemik,birkaç damla kan,
Bir mermi hızıyla geçer bu ömür,
Ey hırsına esir zavallı insan.

İbrahim Sağır