2
Yorum
4
Beğeni
0,0
Puan
1087
Okunma
Soğuk parmaklıklardan düşerken fecir
seni hissediyorsun içimden
yakamozları yakıyorsun
yakamozları yakıyorum
yakamozlar yanıyor
Çağırmadan denizler güzü
dalga dalga vuruyorsun saçlarıma
içten içe
bir gam çözülüyor dudaklarımdan
kıyılar susuz
kıyılar hudutsuz
kıyılar gölgesiz
düşürüyorsun
üşümüş pençesini alnımın
sayfalarını topluyorum kirpiklerimden
kölesi yokluk
kölesi ateş
kölesi bir köy ıslığı
yitiriyorum
zaafları var çizgilerimin
yitiriyorsun
öpmeden bir kül tablasının rengini
belki bir akşam
belki bir ikindi
ama sen hep kaykuleden geçiyorsun
işte kayboluyorum
Merve Taşçı