Aşkın toprak kokuyor ayakları
Bir teyemmümle başlamış sulardan uzak
Kan ter içinde yeleleri yularsız bir at
Kıblesiz tekbir ve kıraat
Ramayana’dan okuyor olmalısın

Bir ocak başındasın belli
Önce kanatların yanıyor ince yerinden
Varken seherle birlik uyanmak
Bir şebneme dokunmak
Aşk olsun
Bu kadar mı güzeldi nara yanmak
Issız bir dağ başı
Umarsızca geçen bulut
Aşk beklemektir Nemrut

Kanatlarına binerek bir kuşun
Belli Arafat’tan iniyorsun
Kapalı gözlerinde çıplak bir Havva
Konacağın yer belli, kanacağın da
Artık Hacer’dir bir damla su
Kum tanesi İbrahim
Yeniden inşa edelim aşkı
Bismillahirrahmanirrrahim

Bütün dudaklar lal
Hadi en yükseğe çık ve orada kal
Sesinin ulaştığı yere kadar
Oku Bilal


Şulesinde ışıldarken Kerbela demi
Ete, kemiğe bürürken Adem’i
Uzun sürmüştü uykusu
Genzinde toprak kokusuydu
Ayağa kalkarak bakan
Aşktı kan olup akan

Aşk ve can
Toprak ve kan
Yıkan ha yıkan

Önce kapılardan girmek için evlere
Ulaşmak var bütün gönüllere

Şimdi her şey kana kan
Nerdesin can içinde can

Bilal oku bize Kur’an




Hayrettin YAZICI