Kuruldan farklı şeyler hissettim ben..
Yakup'un haykırışı, duası, niyazı bütün dinsel imgelerin üzerinde duruyor.. sızıyı susarak anlatmak gibi..
"bir ağlayan çobanı sürükler dağlara
sevdasına gördüğü bütün kuzulara anlatır
ne zaman açsa avuçlarında kuş cesetleri " şiirin burası bilinen iki ayrı dini kıssayı anlatıyor gibi..

"en çok akşamları kapatır kendini kalbine
ve durur durur mırıldanır ;
“şu anda uzakdoğu limanlarının birinde
bir denizciyi dövdüler
çünkü söylediği şarkılar anlaşılmamıştır..” " tefekkür Yakup'un güzel bir huyudur ve dünyanın dertlerini kendine dert edinmesi..

"böğründe bir iri kan lekesi" ve şairin yazgıya gönderme yapması anlaşılıyor ki, Yakup'un kötü bir Aşk hikayesi var.. Ve her Aşka tuttuğunda kendisini, halden bilmez yeni bir sefere gidiyor olmalı ki şairin Yakup'a; temennisi, nasihatı, dileği, uyarısı geliyor peşi sıra "ki ben “böğürtlen toplamayan kızları sevme
dudaklarını öpme artık “ derdim Yakup’a.."

"oysa, ne cennet ne cehennem yeşil bir vadi kadar güzeldi
Yakup’un tek isteği korular boyunca hüzünlü şiirler okumaktı
altın saçlı bir kumral kadını anlatıyordu her gördüğüne
ve melekler ona “ sen yeniden aşık ol / yeni yıldızlar sunulacak sana”
demişlerdi üstelik..."
işte tam burası Yakup'un yaratılış özelliğini önümüze sunuyor.. Ne cennet ne de cehennemdir Yakup'un derdi.. Çünkü Yakup Aşk ve hüzün için yaratılmış, Aşkı onların üzerinde tutmuş bu tavrı ile de meleklerden bile saygı görmüş.. bütün dünyanın acıları ve dertlerinden sonraya almış kendisini..

"ey gölgesinden nefret Yakup, sen de utanma
bir köpek gibi içine kıvrıl şimdi.. " burası şairin hükmünü koyduğu yer işte.. "acı çekiyorsun bu kötü.. sen ağrıdığın zaman ve yarana kapandığın zaman üzülüyorum fakat kimseye yakışmıyor acı sana yakıştığı kadar.. kendine küstüğün şeylerden utanma, büyüyorsun kendine küstükçe sen ve dünya küçülüyor" der gibi..

Ne yazdım ama.. Yakup olasım geldi iyi mi?

Kocccamaaaan bir şiir.. Tebrik ve takdir ederim..