“Attila İlhan’ın anısına”



gözleri 50 yüzleri 20 yaşında kadınlar
estetik tornasından geçerek doldurdular piyasayı
kendi hayalarını burduran ahlaksız ahlak
avurtları botokslu parlak delikanlılarca kuşatıldık
her gün bir anne oğlum diye bir şehit kucaklamakta
oysa biz bir zamanlar ülkemizde hep kardeştik
ayrımız gayrımız yoktu ve andımızla başlardık her duaya
siz bize bakmayın, sakın okumayın da bizi
biz şairiz bir adımız alçak

artık rap yapıyor çocuklar gecekondularımızda
oryantal yıldızlarımız dünyaya yelken takmış açılıyor
bir serin düşerken sokaklara yanıltmıyor -gelen adıyla Eylül-
ne yana dönsek bir kahpe bir dönek bir yavşak
durduk yerde gün utancından paramparça
sıcak çorbamızdan eksik değil emek hırsızlarının kirli eli
siz bize bakmayın, sakın okumayın da bizi
biz şairiz bir adımız alçak

biz ki sulak bağlara daldığımızda
bize fazladan uzatılan yemişlerle çıkan çocuklardık
beklemezdi bizi baklavaya dokunsak korkunç bir ceza
asmalarda dev korukların nazlanmasıydık olgunlaşmaya
gittiğimiz hiçbir yolun adını biz koyamadık
kalk ayağa ey halkım zamanıdır sese ses katmanın
sen bu memleketin evladı değil misin,
değil misin ha!

şimdi kim neyi nasıl söylerse söylesin
en koyusundan bir ayrılık ve uzaklaşan bir kardeş türküsüdür
çıkar gelir cilveli bir kız edasıyla sokulur ülkeme
ve hiçbir şeyden habersiz Türk çocukların gözlerinde
üstüne kırağı düşmüş bir iri üzümdür hüzün
dört bir tarafı simli, zifiri karanlık ve siyah
siz bize bakmayın, sakın okumayın da bizi
biz şairiz bir adımız alçak

gökyüzüne borç takmış bir halde görüldük en son
dövmekten hırslarını alamadıkları bir onurlu çocuk duruşuyuz karşılarında
kendi düşlerine kırgın devrimciler kadar hırçınız / anlayan yok
bir Kuvay-i Milliyeci kadar vatan dolu gözlerimiz / gören yok
Kubilay diye bir çocuk her akşam aynı yerden çakar göğümüzde
kağnılar gerekirse bir daha Anadolu’yu boydan boya yürür
siz bize bakmayın, sakın okumayın da bizi
biz şairiz bir adımız alçak

ey kayın ağacının üzerine kırk gün kırk gece düşen ışık
yaşadığın sürece hep göreceksin bunları
ihanetler yaşamın ayrılmaz parçaları
değil mi ki kahramanlar geceyi yırtan bir mızrak gibi girerler tarihe
bir daha gir şimdi bir daha bir daha
senin adın Mustafa Kemal
kalk gel Mustafa
kalk gel
kalk!