Sarmış beynimizi, kaba güç uru;
Kendimiz müminiz, elimiz meçhul…
Fırsat bulduğu an, düşer uçkuru;
Kendimiz müminiz, belimiz meçhul…

Nefse lezzet veren, makamdan okur,
Gıybet tezgâhında şer bezi dokur.
Hakarette zengin, saygıda fakir;
Kendimiz müminiz, dilimiz meçhul…

Ellerin tavrına göre kanımız,
Sahte övgüleri sever canımız.
Yarı örtük, yarı açık tenimiz;
Kendimiz müminiz, çulumuz meçhul…

Güya kanun, tüzük, tebliğ var ama
Vücut dostu meyve, sebze arama.
Mısır şurubuna biraz aroma;
Kendimiz müminiz, balımız meçhul…

Erince “kısmetten”, bir devri lale,
Döner birdenbire haram helale.
Sanki çalan-çırpan, girmez vebale;
Kendimiz müminiz, pulumuz meçhul…

Eğriyi-doğruyu, eğer bükeriz,
Yağ misali her dem, üste çıkarız.
Geçici hazlara ömür yakarız;
Kendimiz müminiz, külümüz meçhul…

Bir oyun sahası belledik arzı,
Tutturduk dünyalık bir hayat tarzı.
Hapsettik duaya, sünneti, farzı;
Kendimiz müminiz, yolumuz meçhul…

Veli BOSTANCI