Kafayı daha fazla yormaya lüzum yoktur,
Derdi, gamı hesaba vurmaya lüzum yoktur.
Cevapsız bir suali sormaya lüzum yoktur,
Esir aldı idraki, aklı-fikri yaygara,
Oy farfara farfara, oy farfara farfara…

Unuttuk ayırmayı, doğru sözü yalandan,
Has ameli kemlikten, helal malı talandan…
Geçilmiyor sokaklar yanlıştan haz alandan,
İzan, irfan katarı uğramaz bizim gara,
Oy farfara farfara, oy farfara farfara…

Müslüman bir ülkeyiz, şekle bakarsan eğer,
Münafık nüfusumuz, hayli yüksekmiş meğer…
Vermez olduk ahlaka, insanlığa bir değer,
Hedefimiz, arzumuz, az zamanda çok para,
Oy farfara farfara, oy farfara farfara…

Yargı, medya destekli, kamusal güç şahane,
Bir de, halk seni haklı görüyorsa daha ne…
“Vatan, millet, Sakarya,” dil ucunda bahane,
Başlarda zevk-i sefa, vatandaşta bin yara,
Oy farfara farfara, oy farfara farfara…

Atatürk’le kavgamız bitmiyor her nedense,
Banko cevap “kâfirlik” fikri-zikri ne dense…
Bilmem, daha mı iyi, esaret geri dönse,
Cehalet gecesinde, çıra yak vicdan ara,
Oy farfara farfara, oy farfara farfara…

Arap bahar peşinde, diktatörlük kışında,
Biz başka yol ararız, cumhuriyet dışında.
Bir gariplik var elbet, zamanın akışında,
Ak görünür demek ki, bazı gözlere kara,
Oy farfara farfara, oy farfara farfara…

Gözleri kör olana, neyi göstereceksin,
Kulakları sağıra, ne öğüt vereceksin…
Rabbim kerimdir deyip, bekleyip göreceksin,
Dermansız yaraları, beki bir gün O sara,
Oy farfara farfara, oy farfara farfara…

Veli BOSTANCI