Düşünme
Anıların belleği yoktur
İtaatkar acılar dikte ediliyor kimliğimde
Sağır-kör-topal kişiliğimde usdışı hayaller
Ayrımsanıyor dünden kalan afyonlaşmış cennetin
Benden yalıtılan sen kalıyorsun irem bahçelerinde

Saç diplerimde aklaşan hediyelerini topluyorum
Kızgınlığın şiddeti cinayete dönüşüyor parmak uçlarımda
Bulaşıcı bir rituel sabahlarımda
İçerdeki değil dışarıdaki benim aynalar
Çokyüzsüzlükten geldim loncanıza
Sağ köşenize iliştirilmiş siyah beyaz fotoğraflarda kaldı gülüşüm
Alıkonulmuş cinnetim, kırık yanınızda

Sevdayı üreten hayat
Bulacı mıdır tenimi içerden kemiren hüzünlerin
Yoksa yaş alınınca mı çoğalır hep alındaki çizgiler
Kemikleşen o hüzünler kırılıyor göz bebeklerimden
Kan üretemeyen bedenim sonbahar havasında
Sevdayı tüketen hayat
Trajik güzelliklerin estetik kılavuzu
Kıskacında kaldı düşünsel söylemlerim
Bir bağlaç yeterdi his evrenime
Bir bağlaç yeterdi evrenimi ellerine birleştirmeye

Yineleniyor gün
Yüreklerde üzerlik otu
Dışta kalsın iyiden farklı olan ne varsa
Farkı, insanlıktan farklı ne varsa
Erki sevdadır ömrün
Ne sanıyorsan o dur baktığın,duyduğun
Düşünme
Anıların belleği yoktur
Kimlikleri yak
Hiç olabilmeyi bilenedir sevda
Kimlikleri yak
Kişiliktedir sevda

Nigar Baran
6 şubat-2012