14
Yorum
10
Beğeni
5,0
Puan
2707
Okunma

Sevgili eşime
kuzguni saçlarını savurduğunda yele
sarışın bir arpa tanesi düşürür tenin avuçlarıma
menevişlenir tan vakitlerim ardı sıra
kavruk otlar gibi tutuşan düşlerim
kirpik uçlarımda hevenkleşir
yitik bir mavnayla taşınır
gözlerimin iklimleri
sen ki..!
çağlayan bir pınar gibisin..
kuraklığımda düşlerime sebilsin..
gözlerinin tungasında esir düşen bir şehir gibi
teslim olmaya ramak kalmış kalelerim
beni son bir kez karanlık gözlerine al
gözlerin ki yangınları içinde
semenderidir yüreğimin
sustur şimdi her şeyi..!
bestesi olmayan bir melankoli çal
ve ellerini uzat
kenetle
raks et
bedenimle
göreceksin ki şehrin
tüm pencereleri
ışıklarını yakacak
bir bir..
suskunsun yoksunum
suskunsun..
bu kentte yalnızlık çekilmiyor
birde sen susuyorsun
belki de giden bendim
kalan sen
bu yüzden hep susuyorsun..
sen yinede son kez..
son kez bestesi olmayan melankolini çal
ya git de bana yitik bir mavnayla
ya da hep yüreğimde kal..
5.0
100% (11)