5
Yorum
3
Beğeni
5,0
Puan
3322
Okunma
Her birimiz bir sokağın köşe başında,
öyle tek başına olduğunu sanan servi ağaçlarıyızdır belkide...
Bakınsak etrafımıza nice servi ağaçları göreceğiz oysa.
.
Kurumaya yüz tutmuş gövdesiyle
Karşı sokağın köşe ağacı Serviden
Gün çekerken elini,
Akşamın ağır aksak ritmine ayak uydurur zavallı,
yaprağı dalıyla
Biraz isteksiz, biraz mecburiyetten.
Yabanıl gölgelere gebedir
Alacakaranlığın loş ışığı o saatten sonra artık.
Ve aldanmışlığı, aldatılmışlığıyla ile başbaşadır yine
Karşı sokağın köşe ağacı Servicik.
Ve kabullenir, bilmezden geldiği gerçeği tüm çıplaklığıyla nihayet,
Gölgenin boyu ne zaman bu kadar uzasa
Yalan;
bir ülke daha kurmuştur.
.
Hülya Ilgaz
18/03/2011
5.0
100% (5)
Cevap Yaz