Şu gönlümü açsanız, neler neler görünür
Sizler suyu içseniz, bana tokluk yerinir.

Hep kahırlı yaşadım, yürüdüm adım adım
Yaraları kaşıdım! ! Ne tuzum var ne tadım

Nakış nakış ördüğüm, boğazımda kördüğüm
Kırık yıl gönül verdiğim, Dinim ile Türklüğüm

Çatlamış ar damarı, çiçeğe konmaz arı
Sende nazın humarı, ben de sözün damarı

Küstüm ama bana sor! Evvele sor, sona sor
Gönlümdeki hana sor ve sevdadan yana sor

Işık yakmalı yurda, gedik açmalı sur’da
Alnın öpeyim dur da, bir ayağım çukurda

Gönül gözüm Pericik, çok içinde biricik
Yavru pır pır söz cik cik, gayri kaldım gericim

Ne boyu var ne eni, anlayın artık beni
Sızım var henüz yeni, kaybetmişim güveni

Gönlümü bilen bilir! Başım ona eğilir
Yaşamak sonra gelir, yiğit ölmeden ölür.
Zülfikar Yapar Kaleli