Gelir mi geriye uçup giden dün
Sayılmaz ömürden boşa geçen gün
Yazmayan kalemin, körelen süngün
Fermandaki mührün tükenir bir gün.

Sanma ki sürecek mahşere değin
Kaybolur kokusu o fesleğenin
İbriğin boşalır terstir leğenin
Dermandaki sürgün tükenir bir gün.

Şu yalan avlakta biter fişeğin
Yıkılır daylağın ıhar köşeğin
Kıl haba kesilir yünden döşeğin
Kervandaki yükün tükenir bir gün.

Yatsıya kadardır doğrun yalansan
Sorulur hesabı er geç talansan
Hikmeti kendinden menkul olansan
Meydandaki hükmün tükenir bir gün

Sen; sen ol, kapılma zehirli kibre
An gelir öyle bir döner ki ibre
Kalmaz şıra, pekmez, çekirdek, cibre
Seyrandaki görgün tükenir bir gün.

Azaldı zahiren, delik ambarın
Hırs ki, ustasıdır kelle almanın
Batıl malın mülkün, aldatır şanın
Hüsrandaki ünün tükenir bir gün.

İnanma dünyanın fiyakasına,
Gerçeği çoğaltma ahmakçasına,
Gerçek Tek’tir, durma, düş arkasına
Mekândaki yönün tükenir bir gün.

Mührünü haksıza kaptırma sakın
Sürgünü eğriye saptırma sakın
Yükünü haramdan yaptırma sakın
Devrandaki ömrün tükenir bir gün.



MGA