Garip Garip


Bir güzel elinden bende gurbete
Düştüm eğlenirim ben garip garip
Hasretliğin vardır elbette bende
Hayalin gönlümde var garip garip

Gönül sarayında gezen meleğim
Ulu mevla böyle miydi dileğim
Felek gülme demiş nasıl güleyim
Dudak yas tutmuyor dil garip garip

Sana benzerini bir yerde gördüm
Tatlı gülüşüne ben hayran oldum
O zaman sazımı elime aldım
Sazım düzen tutmaz tel garip garip

Gönül arzulasa dostu göremem
Uzaktır yollarım sana gelemem
Ben seni görmeden Haydar olamam
Mezarım başına gel garip garip


Aşık Haydar


1943 yılında Çorum’un Karadona köyünde doğdu. Asıl adı Haydar Öztürk’tür. İlkokulu köyünde okudu.

Aşıklık geleneği ve şiirle küçük yaşlarda ilgilenerek yaklaşık 10 yaşlarından itibaren, köylerine gelip giden dedeler ve cemlerdeki zakirleri dinleyerek kendi kendine bağlama çalmayı öğrenmeye başladı.

Yöredeki eski aşıkları ve meclislerde dinlediği usta malı deyişleri öğrendi. Zamanla yörede adını duyuran Aşık Haydar, 20 yaşlarına dek genellikle köyünde kaldı.

Yörenin kendine özgü halk müziği havalarının Türkiye geneline taşınmasında öteki bazı aşıklarla birlikte önemli katkısı olan Aşık Haydar, Davut Sulari, Mahzuni gibi aşıklarla Türkiye’nin çeşitli bölgelerinde konserlere katıldı. Başta Musa Eroğlu olmak üzere birçok sanatçı Aşık Haydar’ın deyişlerini yorumladı.

Öteki türkülerini yanında Hamdi Gardaş’ın birçok eserini besteledi ve yorumladı


)(-)(-)(-BUĞULU CAMLARA YAZDIM ADINI-)(-)(-)(-344-)(

Bu sevda yüzünden ben bir başıma
Kaldım dolanırım ben garip garip
Oyalı mendilin gözüm yaşına
Sildim dolanırım ben garip garip

Deli ırmaklarla aktım nehirle
kadehime dolan ağu zehirle
Senden uzaklarda acı kahırla
Doldum dolanırım ben garip garip

Tükendi kalmadı derman güçlerim
Param parça oldu dertten içlerim
Dağılan, ağaran tutup saçlarım
Yoldum dolanırım ben garip garip

Eski günlerimi yadedişini
Sessiz ve sedasız o gidişini
Anlamadım sanma terk edişini
Bildim dolanırım ben garip garip

Çileler her zaman başıma yağar
Daha göremezsin gelmezsen eğer
Arayan bulurmuş belasın meğer
Buldum dolanırım ben garip garip

Virane döndürdün gönül hanemi
Ayrılık diyorsun bana yine mi
Vura vura çürüyen şu sinemi
Deldim dolanırım ben garip garip

Lüzumsuz böyle iç çekişlerinde
Sevda tepesinin yokuşlarında
Beni del’eyleyen bakışlarında
Öldüm dolanırım ben garip garip

Sadık Dağdeviren
Aşık Lüzumsuz