Bir türkünün çığlığı
Ayazdaki kalbimi yangına çeviriyor.
Yaşadığım tüm düşkırıklıklarının,
Hasadını toplamada yüreğim.

Hüzne barış mesajları fısıldar yüreğim...
Bitmeyen güne,
Hasret duyarak gecenin dost sığınağına.
Ve bir hoyrat yankılanır
Mızrabın tel ile hasbihalinde…

Ellerim çaresiz boşlukta
Tutunacak dal arar…
Gözlerimde bulutlar yüklü durur,
Kerim olan Mevla’ya sığınır,
Ve akar hasret damlaları,
Cana tutkun gözlerden.

Baharlar tomurcuklanmaz oldu…
Zemheri uzar da uzar sinemde.
Hala kar altındayım bak.
Karın acımasızlığını delip geçemiyorum.
Tüm cemreler sende tutsak…
Benim cemrem olur musun can?
Yüreğime senden bir ses,
Gözlerime değecek bir bakış...
Baharım olur musun?

Senli sabahların hayali sarmalar bedenimi,
Boynum bükülür, hüzün çöker gözlerime.
Umutlarım kış olur,
Baharlar yasaklanır yüreğime.
Seni sevmelerin sözcükleri,
Körebe oyununu oynar ısrarla.

Ömrümün süresi sende saklı.
Benden gidişlerin davet eder sona…
Gözlerimin uzaklığına katlanabilmesi,
Seni yüreğime hapsetmiş olmamdandır.
Seni benden almaların,
Zulüm olur söylenen tüm türkülere
Ve ihanet kokar yazılan sevda şiirleri.
Masumiyete dair tüm kanatlarım kırılır
Ve yüreğim sevgiye çoraklaşır…

Artık sesim uykuda…
Uyuttum onu süresiz…
Cana dokunacak her sözcük için,
Dilimi dar ağacına asıyorum.
Ve acı acı susuyorum…
Susuyorum...


remzihan


(Beğenip uğur böceği kategorisine alan sitenin değerli kurul üyelerine çok teşekkür ederim... )