Bir gece daha sensiz bitti,
Ve bir gün daha sensiz doğuyor can.
Çoktan unuttu bu gözler seni görmeyi.
Yokluğunda seni sevmeyi öğrendi bu yürek.
Büyüttü beni sensiz geçen her gün.
Ağlarken gülmeyi de öğretti şarkılar.
Ve artık rüzgarın da kokusu sensiz.

Uzaktan seviyorum artık gülleri,
Biraz küskün biraz kırgın.
Hazan onlara da uğramış, ne yazık...
Oysa ne çok anlatmıştım seni onlara,
Sen diye koklamıştım defalarca.
Sen diye yanında oturup ağlamıştım...
Artık vefa yok onlarda da anladım.



Yüreğimin baharında yine sen kokuyorsun.
Adına ne ayrılık diyorum ne ölüm.
Sadece hasret yüklü bulutlar...
Ve her geceye akan hicran...
Bu yüreğe bir yuva kurmak imkansız,
Ve o yüreğe elveda demek de....

Artık beklemek gereksiz bu mekanda.
Yüklenmiş yüreğe can, her dem canda.
Bitmeyen hazanlarda feryad etse bülbül ne fayda.
Gül toprağa düşmüş, çare ne mümkün.
Taşkınlık yok, telaş yok, umut yok...
Ben yokluğunda var olmuşken,
Sen gelmesen de olur, sevmesen de...

remzihan


(Beğenip uğur böceği kategorisine alan sitenin değerli kurul üyelerine çok teşekkür ederim... )