Dört yavrudan biriydi.Hepsi birbirinden güzel...Yumuk yumuktu gözleri.Açlığın verdiği bir arayış içgüdüsü ile süt hazinesini aramaktaydı.Yumuk yumuktu gözleri ...
Buldu imbiğin ucunu bir iki çekti miyavladı..Kafasını biraz derince gömdü annesinin göğsüne...Minicik başı hareket halinde sanki kardeşleriyle yarış halinde yudumlarken nasibini...Diğer kardeşlerine inat sapsarıydı tüyleri . Uzun uzundu.Elimi uzattım patisinin üzerine koydum işaret parmağımı.Mırladı usulca anlaşılan keyfi yerindeydi...Dosttan bir mesaj gibi algılamıştı bu dokunuşu besbelli...Büyük bir iştahla sütünü içmeye devam etti..Annesi açtı gözlerini yüzüme baktı ve yalandı uzun uzun...Esnedi...Doğum yorucu geçmişti ama buna değerdi doğrusu...Dört tane sevimli yavrusu vardı artık...Seviyordu onları dili ile...Gözleri çok şey anlatıyordu aslında ama anlayana...
Yavrusuna yaklaşanın niyetini seziyordu sanki...Koruyucu bir içgüdü ile nöbet tutuyor gibiydi süt verirken yavrularına...Ön kolunu yavrularının üstünden aşırmış hareketsiz yatıyordu.Nefes alış verişleri bile ölçülüydü.
Annem elinde süt kabıyla geldi ve usulca önüne koydu.Sanki gözleri teşekkür ediyordu tatlı bakışlarıyla.Yalandı bir süre sonra da yutkundu.Öncelik çocuklarınındı zira...Kımıldamadı bile...Birinin adını tekir koymuştuk oracıkta...Diğerine boncuk ...Biri çok yumulmuştu annesine onun adını da yumuk koyduk.Sarıya geldi sıra...Sarman dedik ona da...
Günler haftaları kovaladı.Dördüzler büyüyordu...Annelerinden öğrendikleri türlü oyunlarla görenleri mest ediyorlardı.Artık süt haricinde tabldot kabul ediyorlardı.Paylaşılan yiyeceklere hayır demiyorlardı...Yeter ki kokusu iştahlarını kabartsın.İyi arkadaştılar birbirlerine yetiyorlardı...Birlikte hoşça vakit geçiren sevimli kedicikler görenleri kendilerine hayran bırakıyorlardı.
Sarman diğerlerine nazaran biraz daha irice idi.Kardeşlerinin yanında sanki onların abisi gibi duruyordu.Asil bir duruşu vardı...Kuyruğuna dokunulunca müthiş sinirleniyor ve tırmalıyordu.Bu konuda kimseye iltimas geçmiyordu.Gözlerinin içi gülüyordu yüzüme bakınca san ki...Aramızda bir sevgi bağı oluşmuştu...Kardeşlerinden ayrılıp hemen yanıma koşuyordu beni görünce... Kesik kesik miyavlıyor yanıma yaklaşınca ön patileriyle ayaklarıma vuruyor adeta oyun arkadaşlığı etmemi istiyordu.Elimi uzattığımda patilerini avucuma koyup mırlamaya başlıyor sanki adeta sevgisini yüreğime fısıldıyordu.
Ayrılmaz ikili olmuştuk artık...İşe giderken beni iş yerine kadar takip ediyor çıkışta beni almadan eve gitmiyordu...Arkadaşlarım şaşmıştı bu işe...Benim için vazgeçilmez olmuştu adeta...Sofraya oturmadan aklıma sarman geliyordu.İlk onun yemeğini veriyordum.
Çok temizdi.Minik patisini yalayıp yüzünü bir temizleyişi vardı ki görülmeye değerdi...Tüylerini pırıl pırıl yapıncaya kadar temizliğe devam ediyordu.Tırnaklarını ağaçla bileyip ava hazır halde tutuyordu.Besinin kendisine hep hazır gelmeyeceğinin bilincindeydi.Avını takip edişi çok komikti. Kulaklarını arkaya doğru eğerek belini kamburlaştırıp karnını yere süre süre bacaklarını kırıp nefes bile almadan bir yürüyüşü vardı ki...Avının hiç şansı yoktu bu durumda...Eli boş döndüğünü hiç görmemiştim zira...
Irmak kıyısında yürüyüş esnasında bana eşlik ederken birden suyun kıyısına koştu ve patisini suya vurdu .Yanına koştum.Balık yakalamıştı büyük bir ziyafet vardı anlaşılan.Yüzüme baktı miyavladı.Yalandı avının tam karşısına oturdu.Gözleri üzerindeydi.Kımıldadıkça balığa bir pati vuruyor sonra yine seyre dalıyordu.Oturup izlemeye başlamıştım.Canlıyken onu ısırmaya teşebbüs etmemişti.Korku değildi bu...Zira saldırgan canlıları tutar tutmaz etkisiz hale getirdiğine bir kaç kez şahit olmuştum.Balığın hareketi sona erince nazik bir şekilde midesine indirmişti.Sonra rutin temizliğini yaptı ve gidebiliriz artık dercesine miyavlayıp yüzüme baktı.Yürümeye devam ettik.Çok iyi bir yol arkadaşıydı.Oturunca benimle birlikte oturuyordu.Zira ben de ona aynı muamelede bulunuyordum.zira birbirimizi anlayan ikiliydik adeta...
Birlikte eve geldik bir gün.Üstümü değiştirip aşağı indiğimde göremeyince ismiyle seslendim.Miyav diye ses verdi.Etrafıma baktım göremedim.Tekrar seslendim.Yine miyavladı ama yine göremedim.Sesi çok yakından gelmesine rağmen onu göremiyordum.Sese Kulak kabartıp bir daha seslendim.Bir de ne göreyim buz dolabı ile duvarın arasına sıkışmış çıkmaya çabalarken iyice kapana kısılmış gibi hiç kımıldayamaz bir haldeydi.Gözlerini irice açmış adeta yardım etmemi istiyordu.Onu incitmemeye azami dikkat ederek bulunduğu yerden çıkardığımda adeta teşekkür eder gibi ayaklarıma sürtünüp mırıldanmaya başlamıştı.Gözlerimin içine bakarak sanki gülümsüyordu.
Sevgi o kadar yüce bir şey ki tüm canlıları adeta çepeçevre sarmış .Yeter ki bilincinde olalım.Gözler sevgiyle baktığı müddetçe yürekler sevgiyle atar.Dünya bir o kadar güzelleşir ki hayat yaşamaya değer bir hal alır.Zira canlılar sevgi ile doğar sevgi ile büyürler.Onların canı da en az bizim canımız kadar kıymetlidir.


Emine Balı Oğuz