hoşça kal tüm özlemlerim
hoşça kal sevdam
hoşça kal taptığım mabettim..
gölgene sığınıp tüm tabularımı yıkarken
seni tanrı yapıp yeniden, yeniden taparken,
bana verdiğin inanç nasılda kocaaa bir yalan gibi
ırmaklar dolusu küfürler akıttı bedenime
yıkıldı cennetim, yandı, kül oldu,kırıldı inancım
ve pusulam ters yüz...
sığındığım limanın da boğuluyorum artık
bırakırken kendimi o anafora, o döngüye
ellerimde tutarsın umudu
şimdi celladım oldu başımda beklemekte
bana ölümün adresini ver
dürüstçe olsun bu sefer, hiç bir yalana inandırmadan…
ölümün adresini ver avuçlarıma
vebalı ağır günahlarımı koynuma alarak gideceğim


hoşça kal yüreğim hoşça kal...
sendeki vasiyetimi temize çekerek gidiyorum
hangi cennete sığınırım artık, hangi mabettin gölgesine bilmeden
gidiyorum…
incitme bu sefer hislerimi
yanmış cennetimin küllerinde yürürken
zulama gizlediğim resmini alacağım
karanlığıma bir mum gibi yakarak
o sonsuzluğun düşünde
bir tek resminle avunacağım.

zordur sevme umudunu bir başka bahara bırakmak
çocuk olmak avuçlarında bir daha sevdanın
çingene düşlerin kaçakçısı bir gece olmak
oynamak zordur yüreğim
zordur...
ölüme geriliyken ellerinde bedenim
vakitlerimin tüm adreslerini silerek
yaşamamışlıklarımın yasını tutmadan
gitmek yüreğim
gitmek
kurtarmak benliğimi bu lahanetten
en erken vakitlerde gitmek gerek yüreğim
gitmek
gitmek…

Şevket TEKİN