2
Yorum
3
Beğeni
5,0
Puan
1909
Okunma
Dizler düzü arar gözler sığınak
Gelince o kışlar gaile ile
Gönüller pâk olur, umutlar burak
Aşılır yokuşlar aile ile
*
Asrın dimağında örselense ne
Ademden atiye izdir aile
Şükür, anlamını buldu bu sene
Benliği yok eden bizdir aile
Alemde ölümü tek gerçek bildik
Akılı idrake bir ölçek bildik
İnsanı Lale, Gül; bir çiçek bildik
Çiçeğin kalbinde özdür aile
Yokluğu sebeptir bin feryâd için
Elzemdir her cana bu hayat için
Emsalsiz nimettir her evlat için
Dertli başa kucak, dizdir aile
Dostluğa gönülden desek de peki
Kimi el oluyor kimi öteki
Tüm dallar kurusa buz tutsa ne ki
Külün içindeki közdür aile
Hüzne dair tüm hatlar bahtımın şemasında
Umudumu kemiren sînemin harlı isi
Nem topluyor bulutlar gönlümün semasında
Kirpiğimden süzülen bir afet habercisi
Tutuşan mürekkebi; kalemim seli salsın!
Neşemin bomboş cebi; sebebi bende kalsın.
Bir teselli umarken şu gelen talihe bak!
Avcunda ne bir umut ne bir ışık hüzmesi
Yüreğim tarumarken girdìğim en son sokak
Karanlığı korkutan bir avare gezmesi.
Ard-ı baharmış ne gam; kahır kapımı çalsın
Arz-ı hal bugün haram; sebebi bende kalsın.
Gam tasıma doldurup bolca boca ettiğim
Ne bir deli saçması ne meczub kuruntusu
Vakti sürûra kurup bir günde tükettiğim
Bir ömürlük sermayem; avuntu kırıntısı.
Bitmediyse talebi kader onu da alsın
Neşemin bomboş cebi; sebebi bende kalsın.
Mecit Aktürk
Cevap Yaz