Sen, gönül bahçeme ektiğim
Taze bir fidan gibiydin.
Büyütüp yeşertemedik sevgimizi
Soldurduk, kuruttuk acımasızca.


Çekip gittin bir veda bile etmeden
Ben seni değil, sen beni kaybettin
Ve böyle olmasını sen istedin.


Sardı karabulutlar her yanımı
Bilebilsen içimdeki fırtınayı
Anlasaydın, seni ne kadar sevdiğimi
Gelebilseydin, gururunu bırakıp bir kenara
Olurmuyduk böyle...


Artık
Kapandı gönül kapım açılmamacasına
Görmemek için bir daha seni
Dinmek bilmiyor içimde ki hasretin
İstesem de elimden bir şey gelmiyor..


Hep seni düşünüyorum, uykusuz gecelerimde
Üşüyorum ayazda kalmış bir kuş gibi
Dipsiz kör kuyuda kaskatı kesildim
Yanımda olmasan da seni sensiz yaşıyorum.


Başka limanlara yol almak istiyor artık bu gemi
Kırdım aynaları görmemek için seni
Gömdüm anıları bir bir yüreğime
Açtım ufuklara yelken, gidiyorum...


Refik
28.01.2012 Ist.